...Έτσι λεγόταν η
ταινία που είδα εχτές με τον Steve Carell…
Ομολογώ πως ο
τίτλος μου έκανε εντύπωση…
Η ταινία είναι
λίγο κωμικοτραγική στ'αλήθεια...
Το concept είναι πως ένας αστεροειδής πρόκειται να χτυπήσει τη γη σε 2 εβδομάδες.
Κι εσύ βλέπεις τις ποικίλες αντιδράσεις των ηρώων της ταινίας, πως ζουν τη ζωή τους αυτές τις τελευταίες
μέρες.
Κάπου κάπου
γελάς, κάπου κάπου σκέφτεσαι…
Η αλήθεια είναι ότι
είναι αφύσικο να ξέρει ο άνθρωπος πότε θα πεθάνει, το θέμα απλά δε δουλεύει έτσι.
Αναρωτήθηκες όμως
ποτέ τι θα έκανες εσύ αν ήξερες ότι είχες μόνο 2 βδομάδες ζωής;
Να το κάνω πιο
εύκολο; 6-12 μήνες;
Θα ταξίδευες στη
Χαβάη;
Θα έκανες
ασταμάτητα σεξ;
Θα έτρωγες κάθε
μέρα σοκολάτες;
Θα παραιτούσουν από
τη δουλειά σου;
Θα κάπνιζες χασίς
όλη μέρα;
Θα έκανες Πιλάτες
κάθε μέρα;;; :-D
Οκ, πέρα από την
πλάκα, τι θα έκανες αν είχες μόνο 6 μήνες ζωής;
Και γιατί δε ζεις
τη ζωή σου έτσι ΤΩΡΑ;
Για χιλιάδες δικαιολογίες, έτσι δεν είναι;
Είναι απίστευτο ότι
οι περισσότεροι άνθρωποι ζουν λες κι έχουν υπογράψει κανένα συμβόλαιο και
ξέρουν πόσα χρόνια θα ζήσουν ή ξέρουν ότι σίγουρα θα ζουν και αύριο.
Και κρατάνε τα όνειρά
τους μαζί με τα αγαπημένα τους ρούχα για μια ξεχωριστή περίσταση κλειδωμένα
τόσο καλά στην ντουλάπα, που μετά από κάποια χρόνια σταματάνε να αναπνέουν.
ΖΗΣΕ ΣΑΝ ΝΑ
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΑΥΡΙΟ ΚΑΙ
ΔΙΑΒΑΖΕ ΣΑΝ ΝΑ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ.
ΔΕΣ ΑΥΤΗ ΤΗΝ
ΤΑΙΝΙΑ.
Και κάτι άλλο:
Μην κρατάς τίποτα
για μια ξεχωριστή περίσταση.
Κάθε μέρα που
ζεις είναι μια ξεχωριστή περίσταση.
Θα χαρώ πολύ να δώ το σχόλιό σου απο κάτω.
Με αγάπη,
Πάρης
No comments:
Post a Comment