Friday, May 4, 2012

Το θέμα δεν είναι πόσο σκληρά μπορείς να χτυπήσεις...

Γεια,

όσοι με ξέρουν γνωρίζουν την αγάπη μου για τον κινηματογράφο.

Απο τις αγαπημένες μου ταινίες είναι οι ταινίες του Ρόκυ.

"Μπλιάχ!" θα πουν τώρα οι φίλες μου, σίγουρα!

Είναι αλήθεια οτι οι ταινίες του Ρόκυ αρέσουν πιο πολύ στους άντρες.

Η τελευταία ταινία της σειράς, το "Rocky Balboa" το 2006 (Ο Σταλόνε ήταν 59 ετών), έδειχνε τον ΑΝΘΡΩΠΟ σε όλο του το μεγαλείο: στη δύση της ζωής του ακόμα γεμάτο από όνειρα, τρωτό, ευάλωτο.

Κάθομαι λοιπόν μόνος μου στο σινεμά κι απολαμβάνω αυτό το έργο, ενώ δίπλα μου κάθονται 2 "κάγκουρες" που σχολίαζαν "χάλασε ο Ρόκυ, ούτε μια μπουνιά δεν έδειξε..."

Κι εγώ έχω μείνει εκεί, με τις τρίχες μου όρθιες, κατασυγκινημένος, έχοντας μόλις δει την παρακάτω σκηνή και σκέφτομαι "μα καλά, δεν καταλαβαίνουν οι άλλοι άνθρωποι πόσο σπουδαίο είναι αυτό που μόλις είδαμε;"

Πριν το δείτε, για να σας κάνω έναν πρόλογο, ο Ρόκυ σε αυτή την ταινία φαίνεται να έχει μεγαλώσει, έχει χάσει τη γυναίκα του και όλα του τα λεφτά απο την καριέρα του στην πυγμαχία. Βγάζει τα προς το ζην με ένα μικρό εστιατόριο που έχει, που μαζεύει θαυμαστές του και περνάει την ώρα του διηγώντας τους ιστορίες απο την καριέρα του...

"Κατα τύχη", αρχίζει και συζητείται στα νέα τι θα γινόταν αν ο τωρινός πρωταθλητής πυγμαχίας τα έβαζε με τον Ρόκυ, ακόμα και σε αυτή την ηλικία...

Γίνεται πρόταση στον Ρόκυ να παλέψει με τον πρωταθλητή σε ένα αγώνα φιγούρας και ο Ρόκυ δέχεται.

Αυτό ενοχλεί πολύ τον γιό του που ένιωθε πάντα η ζωή του να επισκιαζόταν απο την επιτυχία του πατέρα του και πιστεύει πως αυτή η κίνηση του Ρόκυ θα καταλήξει μόνο σε κακό για όλους.

Και στο παρακάτω βίντεο κάνουν μια συζήτηση που όσο ζω δε θα σταματήσει να με εμπνέει ποτέ...

Δες το 10 φορές αν χρειάζεται για να το χωνέψεις, για να το απορροφήσεις.

Μεγάλωσε την οθόνη κι απόλαυσέ το.

Μη ξεχάσεις να αφήσεις το σχόλιό σου από κάτω...

Πάρης




3 comments:

  1. Ενημερωτικό και πληροφοριακό ,είχα πολύ καιρό να δώ για τον Συλβέστερ-Σταλόνε και τον Ρόκυ,ειχα ακούσει κι ειχα δεί γιά πρωτη φορά το 1982-1983 το Ρόκυ 1 και Ρόκυ-2 από πρόταση φίλου για την μουσική και την υπόθεση.να το ξανακυττάξω -ευχαριστώ για την υπενθίμηση ενδιαφέρον θάναι ....

    ReplyDelete
  2. Είναι αστείο πώς με κάθε χτύπημα της ζωής, σηκωνόμαστε και στη συνέχεια βρίσκονται αντιμέτωποι με μια νέα πρόκληση και ακόμα μεγαλύτερo χτύπημα! Και όμως, συνεχίζουμε να σηκωνόμαστε...

    ...έτσι πάει!

    ReplyDelete
  3. Έτσι Κασσάνδρα... ακριβώς! Αυτό λέγεται ΖΩΗ!

    ReplyDelete