Monday, August 13, 2012

Γιατί να ταιριάζεις όταν φτιάχτηκες για να ξεχωρίζεις;


Γεια σου,  

Είναι μέσα Αυγούστου κι η ζέστη είναι αφόρητη.

Βρίσκομαι στο Ηράκλειο της Κρήτης όπου «παραθερίζω» μένοντας σε συγγενικό σπίτι. 

Πρέπει να ξεκινήσω να «καταστρώνω» τα σχέδια τα δικά μου και του True Pilates της νέας σεζόν κι είναι δύσκολο τώρα…

Και μέσα σε όλα αυτά, έτυχε να βρεθώ σε ένα περιστατικό ανάμεσα σε συγγενείς που με αναστάτωσε.

Ξέρεις τώρα πως είναι αυτά…

Η όλη ιστορία είναι ότι ένα πολύ αγαπημένο μου πρόσωπο έκανε μια πράξη που δεν τον αντιπροσώπευε ανάμεσα σε άλλους επειδή την έκαναν κι εκείνοι, μόνο και μόνο για να νιώσει «αποδεκτός»…

Πιστεύω να με ξέρεις καλά μέχρι τώρα για να φανταστείς την αντίδρασή μου…

Κι αν δε με ξέρεις, και μόνο που διαβάζεις αυτό τώρα, καταλαβαίνεις… (η βίαιη μου εφηβεία είναι πια παρελθόν, έτσι ο πιο αποδοτικός τρόπος που ξεδίνω είναι αυτός εδώ, το γράψιμο… το δημόσιο γράψιμο.)

Η ριμάδα η αποδοχή…

Έχει κλείσει πολλά σπίτια, δε συμφωνείς;

Κάποιος που δεν έχει και πολύ τσίπα μέσα του, μπορεί εύκολα να πει: «έλα μωρέ τώρα, σιγά, δεν τρέχει και τίποτα…»

«Δεν έκανε και φόνο…»

Αναρωτιέμαι, πόσα πράγματα κάναμε που δε θέλαμε μόνο και μόνο για να πάρουμε την αποδοχή των άλλων και για να ανήκουμε κάπου;

Να μιλήσω για τον εαυτό μου; 

Σαν έφηβος των 90's....

Έβαλα τσιγάρο στο στόμα μου για να ανήκω κάπου…

Ντυνόμουν με flight jacket, jeans και Dr Marteens για να ανήκω κάπου…

Κουρεύτηκα flat top (όταν είχα μαλλιά) για να ανήκω κάπου... 

Έβαλα σκουλαρίκια στα αυτιά για να ανήκω κάπου...

Δοκίμασα ναρκωτικά για να ανήκω κάπου....

Άκουγα Manowar, Iron Maiden και Metallica για να ανήκω κάπου…

Ήμουν Παναθηναϊκός για να ανήκω κάπου…

Κι έχασα το πιο πολύτιμο πράγμα…. τον εαυτό μου.

Μου πήρε πολύ καιρό να τον βρώ. Βασικά τώρα ξύνω την επιφάνεια.

Βλέπεις κάθε φορά που προδίδουμε τον εαυτό μας, χάνουμε κι ένα του κομμάτι. 

Κι αυτό είναι που λέγεται προσωπική ακεραιότητα.

Κι οι άνθρωποι λένε "κοίτα τη δουλειά σου, αυτό είναι δική μου υπόθεση, δεν ενοχλώ κανέναν".

Κι όμως δεν είναι.

Οι πράξεις σου γίνονται ο χαρακτήρας σου.

Κι ο χαρακτήρας σου επηρεάζει άλλους.

Οι πράξεις σου φίλε μου, είναι υπόθεση όλων.

Γιατί επηρεάζουν τον κόσμο που ζω.

Μεγάλωσα αρκετά, ταξίδεψα αρκετά, σπούδασα αρκετά, πέρασα κι έμαθα πολλά για να μάθω ίσως το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή μου από ένα καρτούν, τον Dr Seuss: 

Να είσαι αυτός που είσαι και να λες αυτό που νιώθεις, γιατί αυτοί που μετράνε δεν ενοχλούνται κι αυτοί που ενοχλούνται δε μετράνε.

Μην ψάχνεις την αποδοχή και τον σεβασμό αλλού.

Θα τα βρεις μέσα σου.

Ουσιαστικά αγάπη ψάχνεις.

Αλλά αγαπιέται αυτός που αγαπάει τον εαυτό του πρώτα.

Αγαπώ τον εαυτό μου όταν σέβομαι το σώμα μου και έχω έναν ορθό τρόπο ζωής.

Αγαπώ τον εαυτό μου όταν σέβομαι τις πεποιθήσεις μου, κι αν δεν έχω, δεν αφομοιώνω των άλλων μόνο και μόνο για να αρέσω σε αυτούς αφού δε με εκφράζουν.

Αγαπώ τον εαυτό μου σημαίνει σέβομαι τις επιλογές μου, τις υποσχέσεις και το λόγο μου.

Αγαπώ τον εαυτό μου σημαίνει στηρίζομαι στις δυνάμεις μου.

Αγαπώ τον εαυτό μου σημαίνει γεμίζω από μέσα και δίνω προς τα έξω, όχι το αντίθετο.

Μόνο τότε μπορώ να αγαπήσω και τους άλλους. 

Ώστε μετά να ζήσω το δικαιωματικό θαύμα της αγάπης, της αποδοχής, του σεβασμού και της αναγνώρισης να επιστρέφει.

Και ξέρεις κάτι; Τότε δε θα το χρειάζεσαι πια.

Αυτό είναι το παράδοξο. 

Και ναι, θέλει κότσια. Πολλά.

Γιατί πάντα μας θέλανε μάζα: στο σχολείο, στον στρατό, στον αθλητισμό και στην πολιτική.

Γιατί οι μάζες είναι ελεγχόμενες, απλά.

Ενώ το άτομο είναι απειλή στο σύστημα.
Τι να κάνουμε; Έτσι λειτουργεί η κοινωνία, η ζωή.

Αλλά γιατί να ταιριάζεις όταν φτιάχτηκες για να ξεχωρίζεις;

Πρόσεξε όμως: 

Μην προσπαθήσεις να είσαι διαφορετικός εκτός κι αν είσαι διαφορετικός.

Αλλιώς μείνε στη μάζα όπου είσαι ασφαλής.
Τελικά, τη στιγμή που χάσεις το φόβο αυτού που στ’αλήθεια είσαι, θα αρχίσουν να συμβαίνουν μαγικά πράγματα.

Το ξέρω ότι όλα αυτά μπορεί να φαίνονται απόμακρα κι ίσως περιττά για κάποιους.

Για κάποιους άλλους δυσνόητα.

Αν όμως είσαι τακτικός αναγνώστης μου, δε σε φοβάμαι. Έχεις μυαλό. 

Πολύ περισσότερο από το συνηθισμένο. 

Σου επισυνάπτω και τα «μαγικά» αποφθέγματα του Dr Seuss….

Σου εύχομαι να περάσεις ένα τέλειο υπόλοιπο του Αυγούστου…

Όπως πάντα, θα χαρώ πόλύ να δω το σχόλιό σου από κάτω….


Με αγάπη, 

Πάρης



 5 μαθήματα της ζωής απο τον Dr. Seuss

1. Σήμερα είσαι Εσύ, αυτό είναι αληθινότερο απο αληθινό. Δεν υπάρχει άλλος ζωντανός που να είναι πιο Εσύ απο εσένα.

2. Γιατί να ταιριάζεις αφού φτιάχτηκες για να ξεχωρίζεις;

3. Έχεις μυαλό στο κεφάλι σου. Έχεις πόδια στα παπούτσια σου. Μπορείς να καθοδηγήσεις τον εαυτό σου προς όποια κατεύθυνση θέλεις.

4. Να είσαι αυτός που είσαι και να λες αυτό που νιώθεις, γιατι αυτοί που ενοχλούνται δε μετράνε κι αυτοί που μετράνε δεν ενοχλούνται.

5. Σήμερα θα συμπεριφερθώ σαν να είναι αυτή η μέρα που θα με θυμούνται.

2 comments:

  1. Έχεις φτιαχτεί για να ξεχωρίζεις.
    Ναι, έτσι είναι.
    Ποιος θέλει να είναι με τη μάζα;
    Κάποιοι το συνειδητοποιούν στα 8, κάποιοι στα 17, κάποιοι στα 25, κάποιοι στα 30.
    Ο καθένας έχει το δικαίωνα να βιώσει συγκεκριμένες διαδικασίες, συγκεκριμένες εμπειρίες, προκειμένου να βρει τον εαυτό του και να φτάσει το υπέρτατο εγώ του. Να αγαπάει με την καθολική έννοια, να ζει με την ιεραποστολική σημασία. Να διαλέξει την πορεία του.
    Έχω κρίνει δικούς μου ανθρώπους, αλλά μάντεψε τί? Δεν έχω κριθεί. Έχω πληγώσει. Αλλά μάντεψε τί? Δεν έχω πληγωθεί. Αντίθετα, έχω βιώσει την αγάπη και την αποδοχή από αυτούς με την υπέρτατη έννοια των όρων. Αν χρειαστεί ένα δικό μου άτομο να περάσει μία συγκεκριμένη περίοδο όπου θα προβεί σε πράξεις μη αποδεκτές για εμένα, θα θυμώσω. Αλλά συγγνώμη, δεν θα το δείξω. Θα μεγαλώσει, θα μάθει. Μα, ακόμα και αν δεν μάθει, that's ok!! He is grand love!!!!!
    Θα κρατήσω τα καλά. Θα επικεντρωθώ σε αυτά.
    Όπως κάνω με όλους.
    Όπως απαιτώ να κάνουν και οι άλλοι για εμένα.
    Μπορεί να είμαι λάθος. Δεν με ενδιαφέρει, έτσι έχω γαλουχηθεί και το χαίρομαι. Γιατί ναι είμαι διαφορετική.

    ReplyDelete